Geldim

Giderken bu bloğu dondurmuş ve bir süre buralarda olmayacağım demiştim. Kendime de git Eda oradayken tüm maceralarını yazarsın, anılar, yol notları, hisler... Gittim. Önceleri olmadı, zaman yoktu, tutunma telaşı, sonrasında da artık yazma istediğim gitmişti. Dönünce yazarsın sakin kafayla, demiştim o zaman da. Döndüm 2017 Ağustos'unda ve yine dedim ki her şey yoluna girince yazarsın hele bir başla burada yeniden. Sonuç yazamadım çünkü o kadar yoluna girmedi :) Vaktim olduğunda bile bir şey beni tuttu, yazmak istememekti sanırım. Yazmadım. Soran oldu, bahanemlerim vardı ama asıl içimden gelmiyordu. Eski maillerde bir şey ararken Yoga Eğitmenliği için Arzu ve Yelina'ya yazdığım ön niyet mektubumu buldum bugün. Paylaşmak, 3 seneden sonra bu bloğa bir şeyler yazmak geldi içimdem. O kadar. 

''Senin de bildiğin gibi ve hepimiz gibi hem yolumu arıyorum hem de yoldayım şükür, hem de ne yol son zamanlarda :) Ve kafamda bazı düşünceler, son 2-3 yıldır çok hızlı koşar, yer değiştirir hatta bazısı kafamdan uçar giderken yoga ve yogayla birleştirebileceklerime dair olana bakıyorum da hala aynı köşede sessizce bekliyorlar. Evet artık zamanıdır ve bu sene ki uzmanlaşma programınızla bir yön almak istediğime eminim. Çok zorlu bir Amerika süreci geçirdim ama biliyorum ki böyle böyle besleniyorum, artık daha güçlü, daha kırılgan olduğumu söylesem  çok saçma gelebilir ama öyle hissediyorum. Sevdiklerimden, dokunuşlardan beslendiğim için çok vahşi ve büyük bir şehir, o şehrin insanları ağır geldi sanırım ve mental olarak kendimi ayakta tutma çabam ile fiziksel olarak zayıf düşüp menenjit gibi zorlu bir hastalık geçirdim oradayken. Kısa bir süre hastanede kaldım ve çalışamadığım zamanlar oldu, talihsiz diye nitelendirilebilecek ama aslen bir nedenle olduğuna inandığım başka şeyler de oldu tabi. Özellikle ailem başta henüz çok kimsenin haberi olmadı çoğundan. Bu bir buçuk yıllık yolculuk ekonomik olarak beni sıfırladı diyebilirim bu arada. Ama çok güzel, pek acayip hoş anılarım da olmaz mı, oldu tabi ki :) Özetle biraz kötü, biraz iyi, hayatin kendisi, benim onayımla benimle başka bir coğrafyada ilgilendi diyelim :) Ne olursa olsun pişman değilim gittiğime çünkü başka türlü bu kapıyı aralayamayacaktım sanırım. Yıllarımı bu şehirde ve ofislerde harcamaya niyetim yoktu ve konfor olarak dayatılan alışkanlıklarımızdan yavaşça kaçmak çok kolay olmayabilirdi. O nedenle aniden o karar geldi, istifa ettim, aniden de yol çıktı karşıma gittim ve şimdi ne yapacaksın Eda dediklerinde zihnimde ilk  yanan işik sen ve Yelina'dan bu eğitimi almak oluyor''
24 Eylül 2017


Not 1 : Şuan bir ofiste çalışıyorum :O
Not 2: Hala oradaki sevdiklerime selam olsun.
Not 3: Eğitimi bitireli 7 ay oldu :)